அத்தியாயம் 80 அபஸ – (கடு கடுப்பானார்) வசனங்கள் 42 (23-42/42)

مَا أَمَرَهُ	لَمَّا يَقْضِ	كَلَّا
எதை ஏவினானோ அதை	அவன் நிறைவேற்றுவதில்லை	அவ்வாறல்ல

إِلَىٰ طَعَامِهِ	فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ
தன் உணவின் பக்கம்	எனவேமனிதன் நோட்டமிட்டுப் பார்க்கட்டும்

صَبًّا	الْمَاءَ	صَبَبْنَا	أَنَّا
கொட்டுதல்	மழை,தண்ணீர்	பொழியச் செய்தோம்	நிச்சயமாக நாமே

شَقًّا	الْأَرْضَ	شَقَقْنَا	ثُمَّ
பிளகுதல்	பூமி	பிளந்தோம்	பின்

حَبًّا	فِيهَا	وَأَنبَتْنَا
வித்து	அதில்	இன்னும்முளைக்கச் செய்தோம்

وَقَضْبًا	وَعِنَبًا
புற்பூண்டு	திராட்சை

 

وَنَخْلًا	وَزَيْتُونًا
பேரீச்சையையும்	ஒலிவ மரத்தையும்

وَأَبًّا	وَفَاكِهَةً
தீவனங்களையும்	பழங்களையும்,

وَلِأَنْعَامِكُمْ	لَّكُمْ	مَّتَاعًا
உங்கள் கால் நடைகளுக்கும்	உங்களுக்கும்,	பயனளிப்பதற்காக

الصَّاخَّةُ	فَإِذَا جَاءَتِ
பெருஞ் சப்தம்	வரும்போது

مِنْ أَخِيهِ	الْمَرْءُ	يَفِرُّ	يَوْمَ
தன் சகோதரனை விட்டும்	மனிதன்	விரண்டு ஓடுவான்	நாள்

وَأَبِيهِ	وَأُمِّهِ
தன் தந்தையையும்	தன் தாயையும்

وَبَنِيهِ	وَصَاحِبَتِهِ
தன் மக்களையும்	தன் மனைவியையும்

يُغْنِيهِ	شَأْنٌ	يَوْمَئِذٍ	مِّنْهُمْ	لِكُلِّ امْرِئٍ
அவனுக்குபோதுமானதாகும்	நிலை	அன்று	அவர்களில்	ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும்

مُّسْفِرَةٌ	وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ
இலங்கக்கூடியது	அந்நாளில் சில முகங்கள்

مُّسْتَبْشِرَةٌ	ضَاحِكَةٌ
மகிழ்வுடை	சிரித்தவை

غَبَرَةٌ	عَلَيْهَا	وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ
புழுதி படிந்திருக்கும்	அவற்றின் மீது	அந்நாளில்  சிலமுகங்கள்,

قَتَرَةٌ	تَرْهَقُهَا
கடும் இருள்	அவற்றை மூடிவிடும்

الْفَجَرَةُ	الْكَفَرَةُ	أُولَـٰئِكَ هُمُ
தீயவர்கள்	நிராகரித்தவர்கள்	அவர்கள்