هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ﴿١٥﴾
(15) (நபியே!) மூஸாவின் செய்தி உங்களுக்கு வந்ததா?
هَلْ أَتَاكَ
|
حَدِيثُ مُوسَىٰ
|
உங்களுக்கு வந்ததா?
|
மூஸாவின் செய்தி
|
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى﴿١٦﴾
(16) ‘துவா‘ என்னும் புனித பள்ளத்தாக்கில் அவருடைய இறைவன் அவரை அழைத்து
إِذْ نَادَاهُ
|
رَبُّهُ
|
அவரை அழைத்து
|
அவருடையஇறைவன்
|
بِالْوَادِ طُوًى
|
الْمُقَدَّسِ
|
‘துவா‘என்னும்பள்ளத்தாக்கில்
|
புனிதமானது
|
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ﴿١٧﴾
(17) “நீர் ஃபிர்அவ்னிடம் செல்லும், நிச்சயமாக அவன் வரம்பு மீறி விட்டான்”.
اذْهَبْ
|
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ
|
إِنَّهُ طَغَىٰ
|
நீர் செல்லும்
|
ஃபிர்அவ்னிடம்
|
நிச்சயமாக அவன் வரம்பு மீறிவிட்டான்
|
فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ﴿١٨﴾
(18) இன்னும் (ஃபிர்அவ்னிடம்; “பாவங்களை விட்டும்) பரிசுத்தமாக வேண்டும் என்ற (விருப்பம்) உனக்கு இருக்கிறதா?” என்று கேளும்.
فَقُلْ
|
هَل لَّكَ
|
إِلَىٰ أَن تَزَكَّىٰ
|
கேளும்
|
உனக்கு இருக்கிறதா?
|
பரிசுத்தமாக வேண்டும்
|
وَأَهْدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخْشَىٰ﴿١٩﴾
(19) “அப்படியானால் இறைவனிடம் (செல்லும்) வழியை நான் உனக்குக் காண்பிக்கிறேன்; அப்போது நீ உள்ளச்சமுடையவன் ஆவாய்” (எனக் கூறுமாறு இறைவன் பணித்தான்).
وَأَهْدِيَكَ
|
நான் உனக்குக் காண்பிக்கிறேன்
|
إِلَىٰ رَبِّكَ
|
فَتَخْشَىٰ
|
இறைவனிடம்
|
அப்போது நீ உள்ளச்சமுடையவன் ஆவாய்
|
فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَىٰ﴿٢٠﴾
(20) ஆகவே, மூஸா அவனுக்கு பெரும் அத்தாட்சியை காண்பித்தார்.
فَأَرَاهُ
|
الْآيَةَ
|
الْكُبْرَىٰ
|
ஆகவே அவர் அவனுக்கு காண்பித்தார்
|
அத்தாட்சி
|
மிகப் பெரும்
|
﴿٢١﴾ فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ
(21) ஆனால், அவன்பொய்ப்பித்து, மாறு செய்தான்.
فَكَذَّبَ
|
وَعَصىٰ
|
அவன் பொய்ப்பித்தான்
|
மாறு செய்தான்
|
ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَىٰ﴿٢٢﴾
(22) பிறகு அவன் (அவரை விட்டுத்) திரும்பி (அவருக்கெதிராய் சதி செய்ய) முயன்றான்.
ثُمَّ
|
أَدْبَرَ
|
يَسْعَىٰ
|
பிறகு
|
அவன்திரும்பினான்
|
முயற்சிக்கிறான்
|
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ﴿٢٣﴾
(23) அன்றியும் (அவன் தன் சமூகத்தாரை) ஒன்று திரட்டி அறிக்கை செய்தான்.
فَحَشَرَ
|
فَنَادَىٰ
|
ஒன்று திரட்டினான்
|
அழைத்தான்
|
فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى﴿٢٤﴾
(24) “நான்தான் உங்களுடைய மாபெரும் இறைவன் – “ரப்புக்குமுல் அஃலா” என்று (அவர்களிடம்) கூறி னான்.
فَقَالَ
|
أَنَا
|
رَبُّكُمُ
|
الْأَعْلَى
|
கூறினான்
|
நான்
|
உங்களுடைய இறைவன்
|
மாபெரும்
|
.
فَأَخَذَهُ اللَّـهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَىٰ﴿٢٥﴾
இம்மைக்கும் மறுமைக்குமான தண்டனையாக அல்லாஹ் அவனைத் தண்டித்தான். (25)
فَأَخَذَهُ اللَّـهُ
|
نَكَالَ
|
الْآخِرَةِ
|
وَالْأُولَىٰ
|
அல்லாஹ் அவனைத் தண்டித்தான்
|
தண்டனை
|
மறுமை
|
இம்மை
|
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ ﴿٢٦﴾
(26) நிச்சயமாக இதில் இறைவனைப் பயப்படுபவருக்கு படிப்பினை இருக்கிறது.
إِنَّ
|
فِي ذٰلِكَ
|
لَعِبْرَةً
|
لِّمَن يَخْشَىٰ
|
நிச்சயமாக
|
இதில்
|
படிப்பினை
|
இறைவனைப் பயப்படுபவருக்கு
|
أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاءُ ۚ بَنَاهَا ﴿٢٧﴾
(27) படைப்பால் நீங்களா? கடினமானவர்கள் அல்லது வானம் (கடினமானதா?) அதை அவனே படைத்தான்.
أَأَنتُمْ
|
أَشَدُّ
|
خَلْقًا
|
أَمِ
|
السَّمَاءُ
|
بَنَاهَا
|
நீங்களா?
|
கடினம்
|
படைப்பால்
|
அல்லது
|
வானம்
|
அதை அவனே படைத்தான்
|
رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿٢٨﴾
(28) அதன் முகட்டை அவன் உயர்த்தி அதை ஒழுங்கு படுத்தினான்.
رَفَعَ
|
سَمْكَهَا
|
فَسَوَّاهَا
|
அவன் உயர்த்தினான்
|
அதன் முகட்டை
|
அதை ஒழுங்கு படுத்தினான்
|
وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا﴿٢٩﴾
அந்த இரவை(இருளால்) மூடினான், (பகலுக்கு) அதன் ஒளியை வெளியாக்கினான். (29)
وَأَغْطَشَ
|
لَيْلَهَا
|
وَأَخْرَجَ
|
ضُحَاهَا
|
மூடினான்
|
அதன் இரவை
|
வெளியாக்கினான்
|
அதன் ஒளி
|
﴿٣٠﴾ وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحَاهَا
(30) இதன் பின்னர், அவனே பூமியை விரித்தான்.
وَالْأَرْضَ
|
بَعْدَ ذٰلِكَ
|
دَحَاهَا
|
பூமி
|
அதன் பின்னர்
|
அதை அவன் விரித்தான்
|
﴿٣١﴾ أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءَهَا وَمَرْعَاهَا
(31) அதிலிருந்து அதன் தண்ணீரையும், அதன் மேயும் இடத்தையும் அவனே வெளியாக்கினான்.
أَخْرَجَ
|
مِنْهَا
|
مَاءَهَا
|
وَمَرْعَاهَا
|
வெளியாக்கினான்
|
அதிலிருந்து
|
அதன் தண்ணீரை
|
அதன் மேயும் இடத்தையும்
|
وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا﴿٣٢﴾
(32) அதில், மலைகளையும் அவனே நிலை நாட்டினான்.
وَالْجِبَالَ
|
أَرْسَاهَا
|
மலைகள்
|
அவைகளை நிலை நாட்டினான்
|
مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ﴿٣٣﴾
(33) உங்களுக்கும், உங்கள் கால் நடைகளுக்கும் பலனளிப்பதற்காக (இவ்வாறு செய்துள்ளான்).
مَتَاعًا
|
لَّكُمْ
|
وَلِأَنْعَامِكُمْ
|
பலன்
|
உங்களுக்கும்
|
உங்கள் கால் நடைகளுக்கும்
|