بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَىٰ ﴿١﴾
1) (இருளால்) தன்னை மூடிக்கொள்ளும் இரவின் மீது சத்தியமாக
وَ
|
اللَّيْلِ
|
إِذَا يَغْشَىٰ
|
சத்தியமாக
|
இரவு
|
அது மூடிக்கொள்ளும் போது
|
وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّىٰ ﴿٢﴾
2) பிரகாசம் வெளிப்படும் பகலின் மீதும் சத்தியமாக
وَ
|
النَّهَارِ
|
إِذَا تَجَلَّىٰ
|
சத்தியமாக
|
பகல்
|
அது பிரகாசிக்கும் போது
|
وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ﴿٣﴾
ஆணையும், பெண்ணையும் (அவன்) படைத்திருப்பதின் மீதும் சத்தியமாக
وَ
|
مَا خَلَقَ
|
الذَّكَرَ
|
وَ
|
الْأُنثَىٰ
|
இன்னும்
|
அவன் படைத்தவை
|
ஆண்
|
இன்னும்
|
பெண்
|
إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّىٰ﴿٤﴾
4) நிச்சயமாக உங்களுடைய முயற்சி பலவாகும்.
إِنَّ
|
سَعْيَكُمْ
|
لَشَتَّىٰ
|
நிச்சயமாக
|
உங்களுடைய முயற்சி
|
பல
|
فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ ﴿٥﴾
எனவே எவர் (தானதருமம்) கொடுத்து, (தன் இறைவனிடம்) பயபக்தியுடன் நடந்து,
فَأَمَّا
|
مَنْ
|
أَعْطَىٰ
|
وَ
|
اتَّقَى
|
எனவே
|
எவர்
|
கொடுத்தான்
|
இன்னும்
|
பயந்தான்
|
وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ ﴿٦﴾
6) நல்லவற்றை உண்மையாக்கினாரோ,
وَ
|
صَدَّقَ
|
بِالْحُسْنَىٰ
|
இன்னும்
|
உண்மையாக்கினான்
|
நல்லதைக் கொண்டு
|
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ ﴿٧﴾
7) அவருக்கு நாம் (சுவர்க்கத்தின் வழியை) இலேசாக்குவோம்.
فَسَنُيَسِّرُهُ
|
لِلْيُسْرَىٰ
|
அவருக்கு நாம் இலேசாக்குவோம்
|
இலேசின் பக்கம்
|
وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَىٰ﴿٨﴾
ஆனால் எவன் உலோபித்தனம் செய்து தன்னைத் தேவையற்றவனாகக் கருதுகிறானோ,
وَأَمَّا
|
مَنْ
|
بَخِلَ
|
وَاسْتَغْنَىٰ
|
ஆனால்/ எனவே
|
எவன்
|
உலோபித்தனம் செய்தான்
|
தேவையற்றவனாகக் கருதினான்
|
وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَىٰ ﴿٩﴾
இன்னும், நல்லவற்றை பொய்யாக்குகிறானோ,
وَكَذَّبَ
|
بِالْحُسْنَىٰ
|
பொய்யாக்கினான்
|
நல்லதைக் கொண்டு
|
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ ﴿١٠﴾
10) அவனுக்கு கஷ்டத்திற்கு (நரகத்திற்கு) இலேசாக்குவோம்.
فَسَنُيَسِّرُهُ
|
لِلْعُسْرَى
|
அவருக்கு நாம் இலேசாக்குவோம்
|
கஷ்டத்தின் பக்கம்
|
وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّىٰ ﴿١١﴾
11) ஆகவே அவன் (நரகத்தில்) விழுந்து விட்டால் அவனுடைய பொருள் அவனுக்குப் பலன் அளிக்காது.
وَمَا يُغْنِي
|
عَنْهُ
|
مَالُهُ
|
إِذَا تَرَدَّىٰ
|
பலன் அளிக்காது
|
அவனுக்கு
|
அவனுடைய பொருள்
|
அவன் விழுந்து விட்டால்
|
إِنَّ عَلَيْنَا لَلْـهُدَىٰ ﴿١٢﴾
12) நேர் வழியைக் காண்பித்தல் நிச்சயமாக நம் மீது இருக்கிறது.
إِنَّ
|
عَلَيْنَا
|
لَلْـهُدَىٰ
|
நிச்சயமாக
|
நம்மீது
|
நேர் வழி
|
وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَىٰ ﴿١٣﴾
13) அன்றியும் பிந்தியதும் (மறுமையும்) முந்தியதும் (இம்மையும்) நம்முடையவையே ஆகும்.
وَإِنَّ
|
لَنَا
|
لَلْآخِرَةَ
|
وَالْأُولَىٰ
|
நிச்சயமாக
|
நமக்கு
|
மறுமை, பிந்தியது
|
இம்மை, முந்தியது
|
فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّىٰ﴿١٤﴾
ஆதலின், கொழுந்துவிட்டெறியும் (நரக) நெருப்பைப்பற்றி நான் உங்களை அச்சமூட்டி எச்சரிக்கிறேன்.
فَأَنذَرْتُكُمْ
|
نَارًا
|
تَلَظَّىٰ
|
உங்களுக்கு எச்சரிக்கிறேன்
|
நரகம்
|
கொழுந்துவிட்டெறியும்
|
لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿١٥﴾
15) மிக்க துர்ப்பாக்கியமுள்ளவனைத் தவிர (வேறு) எவனும் அதில் புக மாட்டான்.
لَايَصْلَاهَا
|
إِلَّا
|
الْأَشْقَى
|
அதில் புகமாட்டான்
|
தவிர
|
துர்ப்பாக்கிமிக்கவன்
|
الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٦﴾
எத்தகையவனென்றால் அவன் (நம் வசனங்களைப்) பொய்யாக்கி, முகம் திரும்பினான்.
الَّذِيكَذَّبَ
|
تَوَلَّى
|
பொய்யாக்கியாக்கினானே அவன்
|
முகம் திரும்பினான்
|
وَسَيُجَنَّبُهَاالْأَتْقَى ﴿١٧﴾
17) ஆனால் பயபக்தியுடையவர் தாம் அ(ந்நரகத்)திலிருந்து தொலைவிலாக்கப்படுவார்.
سَيُجَنَّبُهَا
|
الْأَتْقَى
|
அதைத் தவிர்ந்து கொள்வான்
|
பயபக்திமிக்கவர்
|
الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكّىٰ ﴿١٨﴾
(அவர் எத்தகையோரென்றால்) தம்மை தூய்மைப் படுத்தியவராகத் தம் பொருளை (இறைவன் பாதையில்) கொடுக்கிறார்.
الَّذِي يُؤْتِي
|
مَالَهُ
|
يَتَزَكَّىٰ
|
கொடுபானே அவன்
|
அவனுடைய பொருள்
|
தூய்மைப்படுத்துவான்
|
وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَىٰ ﴿١٩﴾
مَا
|
لِأَحَدٍ
|
عِندَهُ
|
مِن نِّعْمَةٍ
|
تُجْزَىٰ
|
இல்லை
|
ஒருவருக்கும்
|
தன்னிடம்
|
உபகாரத்தில்
|
கூலி வழங்கப்படும்
|
إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَىٰ ﴿٢٠﴾
إِلَّا
|
ابْتِغَاءَ
|
وَجْهِ رَبِّهِ
|
الْأَعْلَىٰ
|
தவிர
|
நாடுதல்
|
தனது இறைவனின் முகத்தை
|
மிக உயர்ந்த
|
19 & 20) உயர்வுமிக்க தனது இறைவனின் திருமுகத்தை நாடியயே அன்றி எவருக்கும் பிரதி உபகாரம் செய்யப்படுவதற்கான உபகாரமும் தன்னிடம் எவருக்கும் இல்லை,
وَلَسَوْفَ يَرْضَىٰ ﴿٢١﴾
21) வெகு விரைவிலேயே (அத்தகையவர் அல்லாஹ்வின் அருள் கொடையால்) திருப்தி பெறுவார்.
لَسَوْفَ يَرْضَىٰ
|
விரைவில் திருப்தி பெறுவார்
|